Hoe kijk jij dan tegen het random aspect aan van het spel? Ik speelde laatst met een debutant en hij trok alleen opdrachtkaarten voor witte wijnen en mengsels, maar trok alleen maar rode druivenkaarten... Daar zit je dan met prachtige ranken als je er niks van kunt maken dat iets opbrengt... Dan kun je wel druiven blijven trekken maar dan heb je inmiddels al zo'n achterstand dat het niet meer in te halen is... Je kunt je misschien voorstellen dat het dan wat minder leuk is voor iemand die het nooit eerder heeft gespeeld.

Bij mij staat Viticulture beslist tussen mijn favorieten, maar ik snap niet dat er niet vaker wordt gezeurd over dat geluksaspect. Waarom vindt vrijwel iedereen dit spel fantastisch, terwijl er legio aspecten aan zitten om over te zeuren. Daar zijn bordspelspelers toch erg goed in, in zeuren, dus waarom niet bij Viticulture. Het tegenargument dat vaak wordt genoemd is dat het ook mogelijk is om op andere manieren punten te verdienen, het hoeft niet per se met contracten/het verkopen van wijn. Dat kan ik niet ontkennen, maar een dikke wijn levert al snel 5 punten op (toch 25% van het eindtotaal) en dan krijg je er ook nog eens geld voor (residual payments); probeer dat maar eens in te halen met je proeverij, molen en visitor-cards...

Ik vind het maar een geluksspelletje. Een erg leuk en erg mooi geluksspellletje. Ik speel het erg graag, strategie zit er wel degelijk in, maar de paarse en groene kaarten die je krijgt kunnen je plan flink in de weg zitten. Of juist het tegenovergestelde.

---

boardgamegeek.com/collection/user/Buur

Gelukkig zit er een geluksfactor in Viticulture, anders zou elk potje immers een herhaling van zetten zijn. Je kunt inderdaad pech hebben met een slechte combinatie van je wijnkaarten en opdrachtkaarten, maar evt. ongeluk is m.i. goed te kenteren. Ik moet ook eerlijk zeggen dat het mij nog nooit is overkomen en ik altijd eerst mijn wijnproductie opzet voordat ik überhaupt een opdrachtkaart ga trekken. Maar stel dat je een ongelukkige combinatie hebt dan kun je:

- meer groene druivenkaarten trekken d.m.v. een actie
- meer groene druivenkaarten krijgen d.m.v. je positie op het rondespoor
- meer paarse opdrachtkaarten krijgen d.m.v. een actie
- meer paarse opdrachtkaarten krijgen d.m.v. je positie op het rondespoor
- bouw een cottage en probeer voordeel te krijgen d.m.v. visitors
- kies voor andere tactiek dan het vervullen van orders

Ik kan mij niet voorstellen dat je met 3 nieuwe kaartjes (groen en/of paars) niet een passende combinatie hebt liggen en dit is prima in 1 beurt te realiseren. De residual payments zijn daarnaast leuk, maar niet noodzakelijk. Tegen de tijd dat deze uitbetalingen enige vorm van betekenis krijgen is het spel vaak al zo vergevorderd dat geld al niet echt meer een rol speelt.

Helemaal mee eens, voor mij was Viticulture destijds dan ook een verademing in het genre. Kende tot dan toe voornamelijk de gortdroge 'euro'-style (ondanks de 'interactie') worker placements. Waarbij fouten maken eigenlijk niet veroorloofd was.

De randomness vind ik juist fijn in dit spel. Ook nooit gehad dat ik pech had met druiven, juist omdat je meerdere velden hebt, waar je verschillende combinaties kan planten (en bepaalde velden daardoor amper of niet harvest). Ook de visitor kaarten kunnen ervoor zorgen dat het geluk weer aan je zijde komt.

Kan me niet herinneren dat iemand een keer door de randomness echt genaaid werd, of juist extreem veel geluk had en daardoor won. Soms wel zieke combinaties aan het einde van de laatste ronde dat meerdere dure contracten fulfilled worden.

Lang verhaal kort; ik vind juist dat er teveel gezeurd wordt over de randomness in Viticulture. Het is juist hetgeen wat dit spel (naast het leuke thema wat goed aansluit op de mechanics) zo goed maakt.

Ik heb hetzelfde, al is het minder als harde geluksfactor te kwalificeren, met Meadow. Toegegeven, eenmaal gespeeld, maar wel met mensen die ik wilde overhalen bordspellen te spelen.
Je bent dus afhankelijk van de toevallige kaarten die vanuit de stapels in het grid komen te liggen. Tijdens het spelen had iedereen vrijwel dezelfde kaarten nodig en die kaarten kwamen maar niet op tafel. Je moet dus geluk hebben met dat er iets vrijkomt. Pas halverwege wordt alles ververst. Dus het werd saai. En er kan al zo weinig doordat je, als je wel meer kaarten hebt, in principe maar 1 kaart per beurt mag neerleggen. Deelt iemand die mening?

Hier kan ik mij in vinden, ik vind het nog steeds een super spel ik vertel ook iedereen dat er geluk zit in de kaarten.
Maar ook dat er meer manieren zijn om punten te scoren.

Zelfde trouwens bij Tapestry, daar kun je soms super gede kaarten hebben of hand na hand niet wat je zoekt.
Wij weten het en toch is nog mijn favo spel :-).

Ach misschien zijn we verwend geworden.

Guys ga Inis spelen dan!

---

=)

Eh ja ik denk dat die speler die echt alleen maar rode druiven trok op z'n groene kaarten en alleen maar contracten voor wijnen waar ook witte druiven voor nodig waren echt een extreme uitzondering was. Het spel was helemaal nieuw, misschien waren de kaarten niet goed geschud hahaha.

Ik bouw de cottage eigenlijk altijd erg vroeg. De visitors vind ik erg kostbaar en je wilt geen nutteloze krijgen. De windmolen sla ik dan maar over. Draai die strategie eens om en het levert misschien wel meer punten op omdat je die dan krijgt bij het planten van een nieuwe druif (max 1 per jaar!).

Toch vind ik het een race, die met name bij de 1-spelersvariant ontzettend duidelijk is. In 7 jaar moet je de 20 punten hebben, anders heb je verloren. Ik trek/trok daaruit de conclusie dat een potje met tegenspelers ook gewoon in 7 beurten klaar moet zijn, anders heb je gegarandeerd verloren (ik bedoel: iemand anders is inmiddels wel klaar). Je kunt je 'ongeluk' wel corrigeren maar het kost tijd, minimaal een jaar. Dat in tegenstelling tot mensen die niet hoeven te 'corrigeren' omdat ze passende kaarten trekken. Zeg ik het zo goed? Het is een maar een idee (mijn idee), wellicht moet je niet op de juiste kaarten wachten en gewoon roeien met de riemen die je hebt. Verzin maar wat anders als je je druiven niet geplet krijgt.

Maar goed, ik vind het leuk, ik vind het mooi, ik vind het duidelijk, enz, het heeft alles in zich om voor mij hoog in m'n lijstje te staan (inclusief spelduur en eenvoud) en dat doet het dus ook.

---

boardgamegeek.com/collection/user/Buur

Donderdag bij de maandelijkse lokale bordspellenavond:

Cosmic Encounter



En 3x Deception: Murder in Hong Kong



Allebei leuke spellen, Cosmic Encounter een beetje random, door alle verschillende speciale krachten, maar wel spannend.
Deception: Murder in Hong Kong alle drie keer gewonnen, 2 x bij de investigators en 1 x als moordenaar.

Laatst de Eric Lang trilogie gespeeld met RemingtonInk, Falco van de Boardgame Brothers en JJ.

Was vooraf een beetje voorzichtig, toch CMON en Guillotine Games. Zou het alleen om de miniaturen draaien, of hebben de games ook echt inhoud? Moet toch zeggen dat ik positief verrast ben. Zowel Blood Rage, Rising Sun als Ankh zijn gewoon goede, opzichzelfstaande spellen. Je zou ze alle 3 in je collectie kunnen houden, omdat ze allemaal wat anders te bieden hebben.

Blood Rage niet teveel poespas, lekker veel combat. Wel hoge swing aan het einde qua punten. Rising Sun vind ik het moeilijkst te beoordelen, het politieke spelletje kwam zo'n eerste keer spelen (met gelijk aantal spelers) nog niet helemaal uit de verf. Ankh zat goed in elkaar qua upgrades van je goden, het Mexica-style opdelen van de map vond ik ook leuk in een 'dudes on a map'.

Falco heeft onze nabeschouwing ook opgenomen voor in z'n podcast:
https://open.spotify.com/episode/6Kanhz2iJgniIPz2DLet93?si=GrpK-zE-RSanESv3O61SFA
Wij zitten in de tweede helft, voor mij de eerste keer. RemingtonInk was helaas al naar huis.

---

Gisterenavond mijn vrouw zover gekregen Unmatched: Dr. Sattler vs. T-Rex te spelen. Ook wel een leuke set (de enige in mijn collectie), maar misschien niet de beste voor iemand's eerste Unmatched spel. Nu nog de Raptors set zien te bemachtigen en dan ben ik compleet. Verder geen groot fan van het mechanische en de andere thema's.

Gisteren voor de eerste keer Clans of Caledonia gespeeld met 3 spelers (voorheen alleen solo en met twee spelers) en wat was het tof! Beetje stroef begin, want het was alweer een tijdje geleden dat ik het gespeeld had, maar na één ronde ging het wel lekker. Uiteindelijk geëindigd als tweede met 126 punten vs 134 op #1 en 114 op #3.


Blijft één van m'n favoriete spellen en is vergelijkbaar met Terra Mystica/Gaia Project met een handelsaspect op de zijlijn.

Daarnaast recent solo het eerste niveau van Forgotten Depths gespeeld, wat ook naar meer smaakt, maar nog geen tijd gehad voor de rest. Heel tof spel, met een mooie vechtmechaniek en een best originele manier van ontdekken.


De doos is echter wel echt absurd groot voor wat het spel eigenlijk is, maar dat zorgt er ook weer voor dat de art wel echt goed tot z'n recht komt.

Afgelopen weekend trouwens ook een bordspelmiddag gehad waar we Unstable Unicorns speelden (duurde veeeeeeeel te lang, was er wel klaar mee na een uur...) en daarna twee potjes Bristol 1350, wat ook een erg leuke ervaring was. Al speelden we wel met maar 4 spelers, waar het volgens mij een stuk leuker is als je met 6 of meer bent/

---

3DS: 3695-0698-7311 - PS4: Devilpuppet_UK - Wii U: Devilpuppet

Weer een keertje Twilight Imperium 4. Om 10 uur begonnen vanmorgen, na 11en klaar. Uiteraard wel lunchpauze en en avondeten tussendoor.

Waren met 6 spelers, had L1Z1X Mindnet, al vroeg in gevecht met RemingtonInk. Wat daarna weer lange koude oorlog werd, wat bijna op een non aggression pact ging lijken. De Jol Nar en Nekro Virus spelers gingen hard, Xccha Kingdom (ofzo, die schildpadden) en Sardakk Norr bleven achter.

De Jol Nar pakten Mecatol Rex, wat ik probeerde over te nemen. Hij kreeg echter onverwacht steun van de Sardakk Norr speler die de planeet blokkeerde met 4 dreadnoughts en later ook z'n flagship. Controle van de planeet bleef bij Jol Nar.

Vervolgens gingen de defensieve schildpadden vol op het Nekro Virus inhakken, waardoor hij z'n home system verloor en de opmars stopte. Ik besloot Mecatol Rex te laten voor wat het was en begon een eindsprint met andere objectives. Paar keer bijna gewonnen als RemingtonInk mij niet vol dwars ging had gelegen. Had het ongeschreven pact met hem namelijk moeten breken hiervoor.

Daardoor ging toch de Jol Nar speler uiteindelijk met de winst er vandoor. Hij had de Imperial Strategy card van mij afgepakt met een Law die eerder aan hem was toegewezen.

Leuk potje, erg agressief ras om mee te spelen die L1Z1X. Verder blijft TI4 wat mij betreft een spel waar je lekker kan trash talken, beetje dreigen en bedriegen. De tijd vliegt voorbij en iedereen heeft lol, maar heel zwart-wit gezien een spel met technisch/mechanics bijzonder weinig inhoud. Risk deluxe, met een nog langere speeltijd en dan wel leuk.

Dead of Winter gespeeld met 5 spelers. In ons spel geen betrayer, maar desondanks verandert het coöperatieve element gaandeweg het spel in "stiekem-ieder-voor-zich". De crossroad kaarten geven een grote randomness en daarom is het goed herspeelbaar (vermoedelijk ook door de nieuwe opdrachten, maar heb het maar 1x gespeeld).

Er wordt hier weinig gespeeld zie ik!

Zelf net 3 weken op vakantie geweest en daar heel veel Domino en Azul gespeeld (fysiek) en Roll For It en Qwixx digitaal als we ergens zaten te wachten en Domino of Azul te lastig te pakken te krijgen waren of er geen plek was voor een spel.

Nog steeds erg blij met m'n zelfgemaakte speelborden voor Azul, waardoor het hele spel nu in het zakje past!

---

3DS: 3695-0698-7311 - PS4: Devilpuppet_UK - Wii U: Devilpuppet

Afgelopen week gespeeld:

Unmatched: Dr. Sattler vs. T. Rex
Leuke set qua thema, misschien niet geschikt voor de beginner. T-Rex is erg sterk en aanvallend, maar gaat snel door haar deck heen. Dr. Sattler en Dr. Malcolm daardoor ook erg Hit & Run met de nadruk op dat laatste. Ben vooral benieuwd hoe deze tegen andere characters spelen, maar ik heb alleen deze set. Verwacht ook enkel de InGen vs. Raptors set aan te schaffen in de toekomst.

Blijft wat mij betreft een leuk spel, mooi geproduceerd, maar redelijk overgewaardeerd 'systeem'.

Cartographers
Dit spel heb ik gewonnen tijdens een stream voor het goede doel van DutchYoda, tegenwoordig één van mijn favoriete spellen (ben niet echt een Roll & Write fan). Komt regelmatig op tafel, helaas de expansions nooit, omdat ik het vaak met nieuwe mensen speel. Benoem hem even, omdat ik nog nooit zulke lage scores had gezien. Alle spelers tussen de 25~50 ?

Aeon's End: Legacy of Gravehold
Aeon's End is wat mij betreft de beste Deck Builder ooit. Hier zou meer van afgekeken moeten worden door anderen. Ben eigenlijk geen fan van 'legacy' games, maar de vorige Aeon's End campaign met veel plezier gespeeld. Afgelopen weekend begonnen met de nieuwe campaign; Legacy of Gravehold. Echt weer een super ervaring, weer allemaal slimme dingen bedacht om de Nameless/Nemesis interessant te houden. Daardoor ook redelijke afwisseling in de mages die je gebruikt, de supply aan kaarten die je samenstelt en de synergie ertussen is sterker dan ooit. Wat betreft dat laatste nog niet helemaal overtuigd over die 'relationship'-upgrades en het 'affinity'-gebeuren, maar wil daarover niets spoilen.

Ja, Cartographers is echt een fijn spel! Prima couples game ook!

25-30 is echt wel laag ja, Mijn topscore is 98 en dat is (inter)nationaal nog vrij middelmatig vermoed ik.

Gisterenavond Unfathomable gespeeld. Geen fan van het thema (Lovecraft), wel is coop met hidden traitor mijn favoriete genre/mechanic.

Een beetje gemengde gevoelens, ben in ieder geval niet heel enthousiast. Was de eerste keer dat iedereen (op één na) het speelde en was gewoon gezellige bieravond met slap gelul, dus speeltempo ligt dan niet heel hoog. Dus ga het zeker een tweede kans geven.

Vond de regels verrassend eenvoudig (positief), toch wat details die niet duidelijk zijn of tegenstrijdig lijken en niet (duidelijk) in het boek staan. Dus af en toe Google/BGG erbij gepakt, maar dat was minimaal.

Wat mij vooral opviel;
1. Redelijk hoge mate van downtime, ook al wordt iedereen bij bepaalde beslissingen en skill checks betrokken.
2. Weinig spanning/inleving (bijna zakelijk), zoals ik dat wel bij Nemesis en Dead of Winter ken.

Leek met 2 verraders tegenover 3 humans redelijk makkelijk alles te frustreren (zeker wanneer ze zichzelf nog niet formeel bekend hebben gemaakt). Zijn wel aantal manieren om dit tegen te gaan, maar denk dat één verrader ook wel genoeg was geweest. Aan de andere kanten waren we als humans 2 beurten verwijderd van de overwinning, dus misschien is het toch wel gebalanceerd (na één game natuurlijk niets over te zeggen).

Heb het idee dat de meeste spanning wordt weggenomen doordat alle humans ook '100% goed' zijn. Niet zoals Dead of Winter dat iedereen er een eigen agenda op na houdt, waardoor niemand echt open kaart speelt.

Spel ziet er verder prima uit qua artwork, miniaturen en andere components. Wat dat betreft wel een topper. Alleen dat stuurwiel is natuurlijk verkeerd ontworpen, wat een slap verhaal hoe je daar je actions op zou moeten bijhouden ?

Al met al geen slecht spel, zal het best nog eens willen spelen, maar kan me niet voorstellen dat deze tot mijn favorieten gaat behoren.

Red Outpost
Haha, dit spel veroorzaakt kortsluiting bij mij. Alle werkers zijn van iedereen, alle grondstoffen zijn van iedereen. En ik wil eigenlijk produceren, maar als ik produceer wordt de werker waarin ik investeer ongelukkig. Ik ben er nog niet achter wat ik moet doen om te winnen.

De avond afgesloten met een potje Cartographers en Welcome to the Dungeon.

Vandaag:
- Furnace
- The Key: Theft at Cliffrock Villa
- Nova Luna
- Hoogspanning
- The King is Dead
- Take 5
- Lorenzo il Magnifico

---

=)

Gisteren op Noorderspel geweest, was een hele geslaagde dag en veel kunnen spelen!
- El Gaucho
- Chicken out!
- Slynx
- Blasting Billy
- Queensland
- Topic_
- Savannah Park

Uiteindelijk Terraforming Mars: Ares Expeditie gekocht en die vanmiddag gespeeld, nu al heel erg fan.

Gister avond het volgende gespeeld:
- Inis
- The King is Dead
- It's a Wonderfull World

---

=)