Het is lente! De dieren spelen buiten, maar wij spelen helaas nog binnen. Maar dat is geen straf voor ons. We hebben ons prima vermaakt en delen graag met jullie wat onze favoriete spellen van de afgelopen maand waren.

Anna - MicroMacro: Crime City

Turend naar de grote stad waarin mensen zich als mieren lijken voort te bewegen zoek je naar die ene aanwijzing die jou gaat vertellen hoe die arme clown zo tragisch aan zijn einde is gekomen. Micro Macro is eigenlijk meer een ervaring, verpakt in een zeer innovatief ‘Waar is Waldo’ spellensausje. Dat magnetische zoekplaat gevoel is hier ten volste benut. Beginnend bij het plaats delict baan je je een weg door de stad en probeer je te kijken waar het slachtoffer allemaal was voordat het noodlot toesloeg. Achtervolgde iemand hem? Met auto? Via een van de metrolijnen? Alles is mogelijk in de zestien scenario’s in oplopende moeilijkheidsgraad die het spel rijk is. Of je het nou alleen speelt, met je partner of met je kinderen; iedereen gaat hier plezier aan beleven. Ja, zelfs aan je slechtziende oma is gedacht, het spel wordt geleverd inclusief loep voor ultiem turend kijkplezier.

Naast een extra stel ogen had Anna ook een extra lens nodig om alles te vinden.

Patrick - Riftforce

Hoewel er genoeg nieuwe spellen arriveren kijk ik nog eens met een semi-schuldig geweten naar mijn alsmaar uitdijende shelf of opportunity. Nou ja, daar geven we de huidige situatie en de avondklok nog maar een keer de schuld van. Een spel wat wel vaak op tafel is gekomen en mij ook positief verrast heeft is Riftforce. Ik heb geen lang Magic the Gathering verleden, maar ik geniet zeker wel van een strategisch duel met kaarten. Ook de natuurlijke elementen vind ik een tof thema, dus zal het geen verrassing zijn dat Riftforce bij mij in de smaak zou vallen. Nu is het een druk bevolkt genre en moet je toch echt wat anders doen zonder nodeloos complex te worden om eruit te springen als card duel game. Zonder de (snelvolgende) review al te veel te spoilen, heb ik gemerkt dat niet alleen ik, maar ook mijn nietsvermoedende gasten blij verrast waren met RiftForce en één potje werd al snel drie potjes. RiftForce laat zich snel, dankbaar en herhaaldelijk spelen, ook onder druk van een dreigende avondklok.

Dick - Cantaloop

In mijn jeugd speelde is allerlei point-and-click adventure games. Spellen zoals King’s Quest, Day of the Tentacle en Leisure Suit Larry werden regelmatig opgestart. Eind maart begon ik aan Cantaloop. Dit is een bordspel dat speelt als één van die klassieke point-and-click spellen. Je krijgt gedurende spellen objectkaarten. Door deze te combineren met elkaar of met een code in de scène waar je bent probeer je verder in het verhaal te komen. Je hebt twee doelen: de hacker uit de gevangenis krijgen en een dame rekruteren. Dit alles om wraak te kunnen nemen op degene die jou tien jaar geleden verraden heeft. Het spel zit vol humor, maar het is wel een spel voor de ouderen onder ons. Het is gemaakt voor 16 en ouder, en dat is niet zonder reden; er zitten wat volwassen elementen in. Ik heb zo’n 9 uur gedaan om het spel uit te spelen en ik kan niet wachten op volgende deel.

Linnsane - De Kwakzalvers van Kakelenburg

Wat blijft De Kwakzalvers van Kakelenburg een mooi spel. Tot nu toe durfde niemand die wij geïntroduceerd hebben tot dit push-your-luck spel te zeggen dat zij het geen leuke Boardgame vonden. De speelwijze zal inmiddels bekend zijn: vul je ketel met ingrediënten, maar zorg ervoor dat je ketel niet ontploft vanwege te veel knalerwten. Inmiddels is uitbreiding de Alchemisten ook uitgebreid gespeeld en deze expansion is een fijne toevoeging aan het al heerlijke basisspel, waarbij de nadruk misschien iets minder ligt op tactisch veel dezelfde fiches van één of meerdere kleuren in je buidel te stoppen. Meer hierover binnenkort in de review van De Kwakzalvers van Kakelenburg uitbreiding: de Alchemisten.

Vincent - Codenames

Mijn vriendin heeft ooit op een rommelmarkt Codenames voor 1 euro weten te bemachtigen en deze euro hebben we er dubbel en dwars uit gehaald. Deze heerlijke partygame speel je het best met 6 spelers. De opzet is simpel: Leg in een kader van vijf bij vijf kaartjes met een woord erop en zorg dat je teamgenoot raad welke woorden op jouw kaartjes staan afgebeeld. Dit mag je doen door een codewoord te gebruiken en aan te geven hoeveel woorden er bij horen. Urenlang speelplezier! Omdat dit natuurlijk altijd flink fout kan gaan en je zodoende je tegenstander een gratis woord kado doet, kan Codenames voor wat hilarische momenten zorgen met je speelgroep. Dit spel is enorm geschikt als instapspel of voor een weekendje weg met een grotere groep.

Klaas – Red Rising

Een vriend van me had de letterlijk blinkende Collector’s Edition van Red Rising in huis gehaald en aangezien ik altijd benieuwd ben naar nieuwe spellen van uitgever Stonemaier hebben we die zo snel mogelijk op tafel gelegd. Het is een prachtig uitgevoerd kaartspel dat draait om het optimaal combineren van wat je in je handen hebt. Het speelt lekker vlot, al duurt je eerste potje een stuk langer dan de bedoeling is omdat je de helft van de tijd de kaarten aan het lezen bent. Maar dat neemt de volgende spelletjes snel af en die komen snel, want Red Rising nodigt uit tot vaker spelen om zo weer een nieuwe combinatie te proberen. Een filler van de maker van Scythe en Tapestry: die was er nog niet maar ik ben blij dat hij nu toch gemaakt is.

Yorn- Clank! Sunken Treasures

Mijn favoriete spel van afgelopen maand was de deckbuilder Clank: Sunken Treasures. Toegegeven, het speelt niet veel anders dan het originele Clank, het enige echte verschil is de zombie die je kan bevechten, maar dat mag de pret niet drukken. Clank staat sowieso al als een huis qua spel. Het doel is in ieder geval om zoveel mogelijk schatten onder de grond (piramide of sphynx in dit geval) te halen, met de middelen die je hebt. Maar tegelijkertijd moet je uitkijken dat je niet te veel levenspunten verliest door de draak die zo nu en dan schade doet. Kom je op tijd weg en heb je de meeste punten, dan heb je gewonnen. Het fijne zit hem in de geoliede machine die je probeert te creeren met de kaarten die je steeds kunt kopen. En er zijn zoveel verschillende kaarten dat het leuk blijft om te spelen. Ik ben ook erg benieuwd naar de Legacy Editie, hoe die speelt, die staat in ieder geval nog op het verlanglijstje.