Volg ons op Youtube Volg ons op Instagram Abonneer op onze RSS

Member in the Spotlight: Buur

Het heeft even geduurd, maar we hebben een nieuwe Member in the Spotlight! Ditmaal de eer aan Buur, voorheen bekend onder een andere nickname. We hebben hem het hemd van het lijf gevraagd en hij heeft ons zijn ongezouten antwoorden gegeven. Lees mee met het interview met Buur!
 


1. Buur, vertel wat over jezelf!
Ik woon in Eindhoven en ik ben voornamelijk werkzaam geweest als programmeur voor websites. Ik ben inmiddels ruim de 40 gepasseerd, en heb na een omweg in de helpdesk-wereld (toch niet mijn ding) bedacht dat ik graag wat anders wil doen, en daarom ben ik sinds het begin van dit jaar mijzelf aan het omscholen tot GIS-specialist, waar ik nu hard voor aan het studeren ben. Ondertussen word ik door mijn werkgever, die ook mijn opleiding regelt, gedetacheerd bij bedrijven die hier iets mee te maken hebben, om zo ook de nodige werkervaring op te doen. Al met al gaat dat allemaal van de tijd af om bordspellen (sommige mensen zeggen bordspelletjes) te spelen, of om een van mijn andere hobby’s uit te voeren; ik houd veel van wandelen, trail running en bergsport. Misschien zien jullie de grote gemene deler tussen mijn werk, hobby’s en bordspellen: landkaarten! Spelborden met een mooie plattegrond of landkaart er op trekken altijd gelijk mijn aandacht!

2. Hoe is je bordspelliefde begonnen?
Ja dat is wel een mooi verhaal. Voorheen kwam ik ook nooit verder dan Catan, maar zo’n 7 jaar geleden nam mijn vriendin die ik toen net had leren kennen me mee naar een rommelmarkt. Ik wist niet zo goed wat ik daar moest doen, ik vond het vooral leuk om een beetje rond te kijken, maar ik wilde toch iets kopen. Bij het speelgoed viel mijn oog ineens op een bordspel. Ik kende het niet, ik had nog nooit van Board Game Geek gehoord dus het kwam niet in me op om het op te zoeken, maar het zag er mooi uit en er stond een metro op de voorkant, dus dat was sowieso al cool. En het spelbord was een plattegrond van het metronetwerk van Londen. Het leek me zinloos om te betalen voor iets dat misschien wel heel erg zou kunnen tegenvallen, maar toen ik om me heen zag dat de spellen voor een euro of twee werden verkocht, leek me niet dat er veel mis kon gaan. Ik heb ‘m voor anderhalve euro meegenomen. Het duurde nog eventjes voor ik On the Underground ook daadwerkelijk ging spelen. Ik had het meegenomen naar een vriendenavondje, wellicht om weer eens Catan te doen, dat weet ik niet meer zeker, maar toen liet ik zien wat ik had gekocht. Ik had alleen de regels nog steeds niet gelezen, en zag er tegenop om het ter plekke uit te zoeken, het leek me beter voor een andere keer, maar mijn vrienden waren meteen geïnteresseerd en namen de taak van het lezen van de regels gelijk van me over. Het was meteen een succes! On the Underground scoort op BGG niet bijzonder hoog, maar het is eigenlijk gewoon een heel tof spel. Beetje droog misschien, maar zeer duidelijk, met maar een paar regels waar nooit over gediscussieerd hoeft te worden. De spelers leggen metrolijnen aan. Er worden vier kaarten met locaties getrokken. Er is 1 passagier in heel Londen (hahaha!), en die passagier gaat naar 1 of 2 van die locaties, en daarbij wil hij zo min mogelijk lopen en zo min mogelijk overstappen. Maakt hij daarbij gebruik van jouw metrolijn, dan scoor je punten. Simpel, doch doeltreffend. Vooral de efficiëntie (lees: luiheid) van de passagier sprak ons wel aan!



Nouja, toen ik eenmaal doorhad dat er dus ook wel eens goede spellen op een rommelmarkt te vinden zijn, was het hek van de dam. In de daarop volgende tijd is mijn collectie enorm snel gegroeid. Toegegeven, er zat veel bagger tussen, maar ik heb daar ook een hoop pareltjes aan over gehouden, zoals Medina, Tikal en Babel. Het duurde niet lang voor ik op internet de BGG vond en er achter kwam dat de bordspellenwereld inmiddels gigantisch groot en fanatiek is. Dankzij filmpjes van The Dice Tower werd ik snel enthousiast gemaakt voor andere spellen, en ging ik ook op zoek naar specifieke spellen, ook op Marktplaats en zo. Bij de eerstvolgende spellenbeurs kocht ik mijn eerste echte nieuwe spel waar ik zelf het cellofaantje vanaf mocht trekken: King Of Tokyo. Nog steeds een van mijn favorieten.

3. Hoe groot is je collectie?
Ik hou het netjes bij op BGG, en daar staat de teller op 111. Elf stuks daar van zijn uitbreidingen, dus ik heb precies 100 spellen, haha. Daarbij zitten wel schaken, dammen, domino en vier op ’n rij en dat soort dingen meegeteld, en ik heb momenteel 6 spellen in de verkoop staan (die niemand wil hebben). De verzamelingen die je bij reviewers (eigenlijk zijn het gewoon influencers… bah wat een vies woord) op YouTube-filmpjes altijd op de achtergrond ziet zijn jaloersmakend, maar ik ben toch blij dat ik het redelijk onder controle weet te houden.
 

 


4. Wat is er voor jou zo mooi aan de bordspelhobby?
De gezelligheid tijdens het spelen is het mooist. Verder blijf ik me er over verbazen hoeveel nieuwe spellen er uit komen, en hoeveel daarvan ook echt weer iets nieuws brengen. Hoe verzinnen die mensen dat toch allemaal? Ik heb daar echt bewondering voor. Hoewel ik niet veel spellen koop, blijf ik graag op de hoogte van wat er allemaal verschijnt en hoe die spellen worden ontvangen. Ik vind het ook erg leuk om mensen kennis te laten maken met iets nieuws, en ze eens verder te laten kijken dan de bekende Monopoly, Risk en Scrabble. Maar de gezelligheid staat voorop, dat je iets leuks kunt doen met andere mensen, en je enthousiasme over een spel kunt delen met andere liefhebbers of nieuwkomers.
 


5. Welk bordspel is je favoriet en waarom?
Dat moet toch echt Pandemic zijn, ik heb nog nooit een potje geweigerd. Misschien dat ik King of Tokyo vaker heb gespeeld, maar bij Pandemic moet toch wat meer worden nagedacht, en de puzzel die je wordt voorgeschoteld is echt leuk. Hoewel er eigenlijk een hele grote geluksfactor in het spel zit doordat er gewoon kaarten moeten worden getrokken die bepalen of je wel of niet de cure gaat vinden, krijg je echt het idee dat jouw keuzes bepalen of je wint of niet. En dat is ook zo! Dat evenwicht tussen geluk en strategie vind ik bij dat spel zo goed gelukt, waardoor je bij verlies nog steeds het idee hebt, “als we dat en dat nou hadden gedaan in plaats van dat, hadden we wel kunnen winnen!” Ook het coop-element spreekt me erg aan, al is niet elke speler daar voor geschikt. Het is niet de bedoeling dat iemand de leiding neemt. Het staat ook letterlijk in de regels: iedereen mag hardop meedenken, overleggen en adviseren over de mogelijke acties, maar de speler die aan de beurt is beslist! Met de drie moeilijkheidsgraden en de verschillende rollen die de spelers aan het begin van het spel mogen kiezen is de variatie voor mij al groot genoeg, zodat ik nog nooit aan een uitbreiding ben toegekomen of heb gekocht. De Pandemic Legacy spellen vind ik ook leuk, maar variëren wel heel erg in moeilijkheid, in die zin dat ik het sommige maanden te makkelijk vond, en andere weer veel te moeilijk, zo niet onmogelijk, maar ja, het zal een gevolg zijn geweest van onze prestaties in het spel. We zijn nu net begonnen aan Season 0.

6. Van welke bordspelaankoop heb je het meeste spijt?
Van de rommelmarkt heb ik wel vaker spellen meegenomen die ontzettend tegen vielen, zoals het chaotische Horus en wat mij betreft compleet mislukte Principato, om maar te zwijgen over Go West. Er is natuurlijk een reden dat ze op de rommelmarkt terecht zijn gekomen! Maar de aanschafprijs was nihil, en ik heb deze allemaal voor ongeveer dezelfde bedragen weer kunnen verkopen, dus dan maakt het ook niet uit. De lol van zo’n aankoop is juist dat je voor weinig geld eens wat anders uit kan proberen. Een spel waar ik mij enorm op had verheugd, en uiteindelijk tweedehands heb aangeschaft is Chimera Station, maar daar heb ik nog geen plezier aan gehad. Een erg leuk spelidee, een worker placement-spel waarbij je de workers kunt aanpassen (het zijn aliens die je kunt muteren, of splicen, zoals zij het noemen), zodat hun effect anders is. Maar sommige kaarten en locaties in het ruimtestation zijn veel te krachtig. De persoon die zo’n kaart toevallig weet te bemachtigen kan enorm uitlopen met z’n punten, zodat die eigenlijk niet meer in te halen is. Ik moet het nog een keer met een grotere groep spelen, misschien is het dan leuker.

Het meeste spijt heb ik dan toch van Jurassic World. Dit spel kon je toen het net uit was bij ’s lands grootste kruidenier met spaarpunten met een fikse korting aanschaffen. Het thema sprak me wel aan, ik hou van coops, maar ik vrees dat ik me vooral door de korting heb laten verleiden. Dit spel is echt zeer saai, en makkelijk. De hele tijd dobbelen, en vrijwel geen variatie. We speelden het gelijk op de hoogste moeilijkheid, en we wonnen zonder dat het spannend werd. We hebben het spel netjes opgeruimd en diezelfde avond nog op Marktplaats gezet. Iemand wilde het toen wel voor twee tientjes van me overnemen, maar vond de verzendkosten te hoog. Toen ben ik het zelf met de fiets gaan brengen hahaha. Is dat geen goede service? Toch een leuk verhaal, maar wel spijt van die aankoop…

7. Hoe ziet jouw ideale bordspelavond eruit?
Nou, ten eerste dat-ie in de middag al begint, haha. Ik vind het erg leuk om regels uit te leggen, maar als we iets moeilijkers spelen dan heeft iedereen bij voorkeur al een beetje voorwerk gedaan, of is gewoon bekend met het spel. Genoeg ruimte voor kletspraat en grapjes, maar wel serieus aan het werk natuurlijk. Rond etenstijd een goede pizza- of frietpauze, dan weer verder waar we gebleven waren. Niet te veel bier, maar wel genoeg. Er moet vooral veel gelachen worden, en plezier worden gemaakt.

8. Kan je tegen je verlies?
Haha als je dat aan andere mensen vraagt, dan zullen ze nog wel eens zeggen dat ik daar problemen mee heb. Het hangt er vanaf met wie ik speel. Volgens mij vind ik het niet zo erg om te verliezen, maar ik kan geloof ik niet zo goed tegen mensen die eigenlijk alleen maar willen winnen, en dat ook aan alles laten blijken. Als er zo iemand bij zit, dan krijg ik gelijk de dwang om die persoon in elk geval te verslaan, en dan kan ik er slecht tegen om daar van te verliezen. Zo’n voldane rotsmoel aan het einde van het potje met het idee dat de winnaar beter dan de andere spelers zou zijn, terwijl de winst vrijwel altijd grotendeels berust op geluk of kennis van het spel, daar hou ik niet zo van.

9. Waar koop jij over het algemeen je bordspellen (zowel offline als online)? 
Zoals gezegd vind ik het het leukste om iets op de rommelmarkt te vinden. Ook van een spellenbeurs (Spellenspektakel, Zuiderspel, Antwerpen, Ducosim) neem ik graag iets mee, omdat je daar ook nog eens wat kunt uitproberen. Ik probeer mij zelf zo veel mogelijk wijs te maken dat het beter is om alleen een spel te kopen als ik het eerst ergens heb gespeeld, maar dat lukt natuurlijk niet altijd. De verleiding is groot! Helaas ben ik vanwege de coronamaatregelen dit jaar nog op geen enkele beurs of markt geweest. Een favoriete spellenwinkel of webshop heb ik niet. Ik kijk gewoon hier op budgetspelen waar ik het voordeligst uit ben. Momenteel zit ik met smart te wachten tot de uitbreiding Nightfall van PARKS beschikbaar komt! Nee, die heb ik nog niet gespeeld!

10. Wat is de allergrootste of juist allerkleinste doos in je collectie?
De kleinste is de reiseditie van Regenwormen, speciaal gekocht voor in de rugzak op vakantie, maar de grootste is denk ik Alaska! Weer een aanwinst van de rommelmarkt, een erg platte, maar wel grote doos! De doos is nogal gehavend. Het spel bestaat uit een groot aantal blokjes, kaartjes en hexagonen, en ik zag bij de kraam al dat er wat onderdelen uit de doos waren gevallen en er naast lagen. Door de lompheid van de doos en drukte op de rommelmarkt (jaja, pre-covid, dat waren nog eens tijden!) had ik niet de mogelijkheid om uitgebreid alle componenten na te tellen, dus de keiharde tweeënhalve euro’s die ik moest betalen waren een grote gok! Vervolgens had ik even later het spel op zijn zijkant ergens neergezet en vlogen vanwege de toestand van het deksel weer alle blokjes over de straat, doh! Toen had ik er helemaal geen vertrouwen meer in, maar haha, thuis bleek toch alles nog compleet, ongelofelijk! Het spel is nog leuk ook, beetje langdradig, maar best uniek. Je moet goederen vervoeren over een ijskap die eerst bevriest, en vervolgens weer afsmelt. Zoiets had ik nog niet. En er zit een ijsbeer in.
 

 

 


11. Als je een spel zou kiezen om de rest van je leven in te doorbrengen, welk spel zou dit zijn?
Nou da’s makkelijk, dat is PARKS. Een beetje de hele tijd door de nationale parken van de VS wandelen, kampvuurtje erbij, verrekijker mee, diertjes kijken, dat lijkt me wel wat. Ik ben wel eens in het zuidwesten van de VS geweest, naar de Grand Canyon, Arches, Bryce, Zion, Capitol Reef, Yosemite, voor veel VS-reizigers het bekende rondje. Dat was beslist een van de mooiste reizen die ik heb gemaakt. Zoiets zou ik graag nog eens doen. Het is leuk dat al deze parken ook in het spel voorkomen.

12. Vraag van San Kroepoek: Welk bordspelmechanisme vind jij het leukst?
Een leuk spelmechanisme dat door zijn eenvoud uitblinkt vind ik de beurtvolgorde bij Kingdomino. Je mag kiezen uit vier tegels, variërend in waarde, maar als je de meest kostbare kiest die wellicht de meeste punten oplevert, mag je in de volgende beurt wel pas als laatste kiezen! Je kunt daar heel veel mee, want zo kun je er ook voor kiezen juist een tegel van mindere waarde te kiezen, zodat je de volgende ronde eerder aan de beurt bent, en dan kunt toeslaan. Een leuk spel, ook voor mensen die niet vaak iets spelen. Uiteraard nog even een eervolle vermelding voor Pandemic. De intensify-fase van een epidemic is natuurlijk geniaal. Trek een stadskaart van onder de stapel, op die locatie vindt de outbreak plaats. Leg deze kaart op de aflegstapel, schud de aflegstapel en leg deze bovenop de trekstapel! Alle steden die je in het spel tot dan toe voorbij hebt zien komen, komen nog een keer, en ook die nieuwe kaart die je net hebt getrokken zit erbij en kan gelijk weer tevoorschijn komen. Het imiteert zo goed het verspreidingsgedrag van een virus, en is daarom niet alleen spannend, maar gewoon perfect voor het spel.

Wat ik ook echt heel leuk vind, en wat volgens mij ook redelijk uniek is, is het schaduwsysteem bij Photosyntesis. De zon draait om het spelbord, en de bomen die in de schaduw staan van hogere bomen leveren in die ronde geen energiepunten op. De manier van overwinningspunten halen in dat spel is misschien wat minder sterk, daarvoor moet je namelijk de bomen weer omhakken, maar het spelmechanisme met de zon is echt leuk verzonnen en past dan weer perfect bij dit spel.


13. Geef het stokje door: Welke vraag zou je aan de volgende Budgy in de spotlight willen vragen?
Het moet eigenlijk een positieve vibe houden, en je moet niet op het negatieve focussen, maar soms is het heerlijk om je frustraties even de vrije loop te laten gaan. Daarom: Van welk spel begrijp je niet dat het zo populair is? Ofwel, wat is volgens jou het meest overgewaardeerde bordspel? Welke dat volgens mijn mening is, is geloof ik wel bekend…
 

Enorm bedankt Buur voor je uitgebreide antwoorden. Super leuk om te lezen hoe je bordspel-hobby is begonnen en welk spel absoluut niet tot je favorieten behoord en welke juist weer wel. Uiteraard hopen we je op BudgetSpelen nog vaak je mening voorbij te zien komen en in 2021 ook in het Kringloop- (rommelmarkten mogen hier ook bij) forum met mooie, jaloersmakende koopjes.

Dit was de laaste member in the spotlight van dit jaar. Volgend jaar gaan we gewoon door en vragen we andere members uit over de mooie bordspelhobby. 
 

 

Geplaatst door Linnsane op 17-12-2020
Aantal keer bekeken: 2845

Reacties

Door Hedgehog (1323 reacties) op 18-12-2020 07:50
( PM )
Leuk om meer over je te weten te komen Buur! Met 100+ spellen in 7 jaar heb je toch ook een flinke collectie aangelegd. Denk dat je niet jaloers hoeft te zijn op de YouTubers 😉

Goed om te horen dat je werkgever meewerkt aan je omscholing. Het is belangrijk dat je leuk werk doet. Misschien een cliché, maar toch teveel mensen die jarenlang met tegenzin naar hun werk gaan.

Ik zie twee keer Tikal liggen, zelf compleet gemaakt met rommelmarkt aankopen? Welke uit de mask trilogie raad jij aan?

Quote:
Van welk spel begrijp je niet dat het zo populair is? Ofwel, wat is volgens jou het meest overgewaardeerde bordspel? Welke dat volgens mijn mening is, is geloof ik wel bekend…
Ben het helemaal met je eens 😂 Het is niet eens heel slecht, maar rammelt wel hier en daar en wordt flink overgewaardeerd. Merk ook dat thema toch wel heel belangrijk is, want hele Lovecraft/Cthulhu wekt bij mij onderhand al afkeer op (zie ook Senet KS).
Door Linnsane (671 reacties) op 18-12-2020 11:13
( PM )
Met veel plezier gelezen. Superleuk dat je zoveel ook op de rommelmarkt bemachtigd hebt, zelf ook daar veel kunnen bemachtigen, waaronder King Of Tokyo voor 5 euro en Andor voor 10 euro zijn wel de hoogtepunten gok ik zo.

Voelt als een enorm gemis nu om niet meer de rommelmarkten af te gaan. Wat betreft spellen liggen we wel een beetje op een lijn. King of Tokyo en Pandemic zijn hier ook favoriet.
Door Fusirion (178 reacties) op 18-12-2020 11:26
( PM )
Leuk interview! Herkenbaar verhaal ook maar wel een bijzondere "origin story" met de rommelmarkten. Dat heb ik dan minder, wel veel 2e hands tho maar het moet er wel okay uitzien voor mij ^^"! Nog steeds dol op king of tokyo ook ja ! Enne welk spel vind jij nu overrated dan? Ik heb persoonlijk een hekel aan machi koro maar misschien omdat ik een keer hard verloren heb haha.
Door Xadya (24 reacties) op 18-12-2020 12:49
( PM )
Leuk interview! Klinkt als een mooie omscholing, naar GIS-specialist. Leuk ook omdat ik recent Pandemic op mijn wishlist gezet heb.
Door Buur (748 reacties) op 18-12-2020 17:36
( PM )
@Hedgehog:
tja 100 spellen is inderdaad behoorlijk, maar daar zit echt alles bij opgeteld, ook domino en schaken en alle dingen die ik al had voordat de hobby wat meer aandacht kreeg. Denk ook Rummikub, Risk, Zeeslag, Pictionary, 30 Seconds, en zo verder. Toen het 'rommelmarkten' er eenmaal bij kwam, kwam het wel eens voor dat ik met 7 spellen te gelijk thuis kwam! Dan gaat het hard hoor!
Als je naar YouTubers kijkt dan lijkt het wel of ze alles hebben, ook het allernieuwste. Een tijdje geleden kreeg ik mijn allereerste Kickstarter-spel binnen (Calico), en toen dacht ik, dat moet ik vaker doen. Voor ik het weet had ik 4 spellen in de voorbestelling staan, en dan moest er natuurlijk ook weer een uitbreiding bij en ho stop waar was ik in godsnaam mee bezig?! Zo veel spellen speel ik nou ook weer niet, en als je koste wat kost een spel wilt uitproberen, dan komt er vast nog wel eens een kans op een beurs of bij iemand anders thuis, en ik heb de spellenclub 'Roll the Dice' ook nog in de buurt (in Veldhoven) waar je niet per se lid van hoeft te zijn om mee te spelen (dan betaal je een kleine entree). Ik heb toen het duurste spel geannuleerd, dat was Dinosaur World + uitbreiding, ik was erg blij dat dat nog gewoon kon bij crowdfinder.be (dikke plus voor die shop, al moet je natuurlijk geen gewoonte van annuleren maken!). Ik weet zeker dat er niks mis is met Dinosaur World, maar met uitbreiding was ik alweer 70 euro verder en toen dacht ik, hoe vaak ga ik dat nou spelen...? Laat het toch zitten... Dat neemt niet weg dat ik vast jaloers ga zijn op mensen, en YouTubers, die 'm wel hebben besteld. Tenzij het natuurlijk een kutspel blijkt te zijn, maar dat kan ik me gewoon echt niet voorstellen.

De tweede Tikal komt trouwens van mijn broer af. Hij deed ineens al zijn euro-games van de hand (hij houdt meer van verhalende spellen, als hij überhaupt ooit een spel speelt), en zo kreeg ik o.a. El Grande in bezit (woohoo!), en ook Tikal, maar die had ik al. Er zijn per ongeluk twee vrienden aan wie ik het heb beloofd, dus dat is een beetje dom van me, maar we hebben besloten dat ze tegen elkaar moeten spelen en de winnaar mag het spel hebben. Dat is evil hè?

Ik vind Tikal, Java en Mexica alledrie leuk. Echt eens wat anders dan wat je van 999 en White Goblin gewend bent (het is dan ook van Ravensburger). Ik heb Tikal het vaakst gespeeld (want die heb ik het langst) en Mexica nog maar 1 keer, dus dan is het lastig vergelijken. Ik kan niet kiezen. Op dit moment zou ik Java op tafel zetten, maar volgende week is het wellicht een van de andere. Mexica is ook echt leuk. Neem er in elk geval de tijd voor. Er staat volgens mij geen speelduur op de doos maar met 4 spelers duren ze allemaal minstens 90 minuten en kan het zo tegen de 2 uur aan zitten, zeker als je er een gezellige avond van maakt.

Mijn eigen Tikal komt trouwens inderdaad van de rommelmarkt en de Java heb ik via een 3 maanden oude Facebook advertentie (bleek ook nog vlak bij mij in de buurt te zijn) voor 5 euro. Is dat Facebook toch nog ergens goed voor geweest.

@Linnsane
King of Tokyo voor 5 euro is natuurlijk jackpot! Ik heb zelf ooit eens de originele versie van Pandemic gevonden op een rommelmarkt in Son (vlakbij Eindhoven), nog in cellofaan. Daarvoor moest (en mocht) ik wel onder de kraam duiken en in dozen graven. Een ongespeelde Pandemic, hoe kan zoiets?!? Het was de versie zonder de Contingency Planner en zonder Quarantaine Specialist (hoe heten die in het Nederlands eigenlijk?), dus misschien wel een collector's item. Ik heb 'm aan bekenden gegeven als cadeau, want ik had zelf de 2nd edition al (de bekende versie die denk ik de meeste hebben). Ik kijk wel weer uit naar de eerste rommelmarkt die weer bezocht mag worden!

@Zadya
Ik weet niet of Pandemic een spel voor iedereen is, maar ik denk het haast wel want het is inmiddels enorm populair. Ik speelde het eens met vriendinnen van mijn vriendin en die vonden er geen bal aan omdat het niet competitief was. Ze wilden wel van iemand winnen. Ik had het spel expres op de makkelijkste moeilijkheidsgraad opgesteld waardoor we zeer makkelijk wonnen, maar dat was blijkbaar een slecht idee. Ik speel het nu het vaakst gewoon met z'n tweeën en dan ook twee gekozen of blind getrokken rollen, en dan altijd 6 epidemieën (dat is de hoogste moeilijkheidsgraad) en dan verliezen we vaker dan winnen, maar het kan wel!

@Fusirion
Ik ben tamelijk zuinig op mijn spellen, want ik wil ook graag dat ze er okay uit blijven zien, maar als ik voor een paar euro een gedeukte Medina of 'afgespeelde' Cartagena kan vinden, dan laat ik dat niet liggen. Ik heb ook een paar keer een stinkend spel gekocht, dat was iets minder, daar was duidelijk iets aan het schimmelen geweest. Ik heb die toen weer doorverkocht, en dat had ik er niet bij vermeld dus daar voel ik me nog steeds een beetje schuldig over, maar ik heb daar 1,50 verlies op gemaakt dus de volgende eigenaar had het best nog door kunnen verkopen

Het spel dat ik echt het meest overrated vind (en dat kan ik natuurlijk alleen maar beslissen als ik 'm ook daadwerkelijk gespeeld heb, en dat heb ik, twee keer verdorie!) is de Mansions of Madness 2nd edition. Bwooaaaah breek me de bek niet open wat een ellende is dat zeg. Dat je de app nodig hebt om het spel te spelen vind ik het probleem niet, dat kan in sommige opzichten nog best handig zijn, maar zo traag als het gaat, en de onzinnigheid van alles, die lullige monsters die maar wat doen ('move the monster to the closest investigator', 'move the monster 1 space counterclockwise', serieus wtf waar slaat dit op?!?), de saaiheid van de (beperkte) scenario's (oh de geheimzinnige kapitein wil niets tegen ons zeggen, oh we hebben een fles rum gevonden, goh wat zullen we nou toch met die fles rum gaan doen, misschien moet de fles wel naar de kapitein hè (jezus hoe afgezaagd en onorigineel wil je het hebben) oh kut de fles rum ligt aan de andere kant van het speelveld (want random items), dan moeten we weer 10 rondes wachten voor we eindelijk met die fles bij de kapitein zijn, ja maar elke ronde komen er monsters bij die als kip zonder kop over het veld lopen en te pas en te onpas zomaar verdwijnen, ook als je ze niet verslaat, oh dan moeten we het aan een andere investigator geven, oh dat kan niet want de boel is geblokkeerd, oh dan lopen we de andere kant op, maar dan duurt het nog 10 rondes langer STERF MET DIE ELLENDE!!!), de manier waarop het spel je met alle geweld dood en gek wil hebben, de beperkingen in je bewegingsvrijheid, en waaaah ga zo maar door. Mijn investigator was een keer geraakt door een debiel monstertje, waardoor ik nog maar 1 vakje per actie mocht bewegen. Waarom? Wat willen de spelmakers daarmee bereiken? Ze willen toch dat ik een leuke spelervaring heb?!? Waarom maken ze het zo dat je alles het liefste met app en al in het haardvuur wilt smijten?!? BAAAAAAAH WEG ERMEE

Nee ik heb niets tegen de Ctulhatsjoe Mythos en ik speel wel eens Elder Sign, dat is echt leuk, Eldritch Horror (een soort Arkham Horror light) en Arkham Horror (vind ik eigenlijk te lang duren), maar Mansions of Madness zal ik in alle opzichten proberen te veto'en, aan die tafel ga ik nooit meer zitten!

En dan nog de disclaimer: laat je alsjeblieft niet tegen houden om zelf Mansions of Madness wel te spelen en leuk te vinden. Als je hier plezier aan beleeft, ook al kan ik het me niet voorstellen, wie ben ik dan om te zeggen dat je eigenlijk een rotspel speelt? Het staat momenteel op plek 34 in de bgg-lijst. dus er zal wellichts iets goeds aan zijn wat ik niet heb ervaren, en er zijn volgens bgg dus 23973 mensen die tot de conclusie zijn gekomen dat het wel een heel tof spel is. Dat ze knettergek zijn doet er verder niet toe.