Volg ons op Youtube Volg ons op Instagram Abonneer op onze RSS

Review: Penny Papers serie

Waar zal ik vandaag toch eens heen gaan? Op trektocht door een vallei, met mijn schip naar een eiland vol schatten of toch liever mijn weg banen door een oude tempel? Eén ding is zeker: de Penny Papers Adventures serie zit inderdaad vol avontuur!

De reeks bestaat momenteel uit drie spellen, die allemaal overeenkomsten hebben maar toch ook allemaal heel anders spelen. Vanwege de overlap is ervoor gekozen de recensies te combineren in één artikel. Ik zal eerst de overeenkomsten benoemen en daarna de drie spellen los bespreken.



Penny Papers Adventure serie
In de Penny Papers Adventures serie vertrekt iedereen gezamenlijk op avontuur, maar wel allemaal op je eigen blaadje. Het zijn spellen in het roll & write genre. In de Penny Papers reeks gooit altijd één willekeurige speler de dobbelstenen en iedereen vult op hetzelfde moment een eigen keuze in op een persoonlijk speelveld, je bent dus altijd en allemaal tegelijk aan het spelen. Heerlijk is dat, nooit op je beurt hoeven wachten! Ook is het leuk om te zien dat je met dezelfde dobbelstenen en dus dezelfde keuzes toch ieder met een heel ander blaadje eindigt.

In iedere box vind je de spelregels, een scoreblok en drie dobbelstenen. Het spelregelboekje is zoals andere spellen van uitgever SitDown meertalig, waaronder Nederlands, en is duidelijk geschreven. Er is geen limiet aan het aantal spelers per spel en omdat je allemaal tegelijk speelt heeft het aantal spelers ook geen invloed op de tijdsduur van het spel. Je kunt ook een potje alleen spelen, dit verloopt bijna hetzelfde als een normaal spel. Er is slechts één extra spelregel toegevoegd over hoe je een gegooide hindernis moet plaatsen.

Een scoreblok bevat 100 vellen waarvan ieder speler er per spel eentje nodig heeft. Het is ook mogelijk losse scoreblokken bij te kopen of je kunt net zoals ik een aantal vellen lamineren. Het scoreblok is in elk van de drie spellen niet alleen anders qua thema, maar ook qua indeling. Elk spel heeft dubbelzijdige blaadjes, met aan elke kant een andere layout, voor extra herspeelbaarheid.



De drie dobbelstenen in elk spel lijken op het eerste gezicht op standaard dobbelstenen. Op vijf kanten vind je het gebruikelijke aantal ogen, maar de zesde zijde heeft telkens een gekleurd symbool. Je hebt bij elk spel de keuze dobbelstenen los te gebruiken of bij elkaar op te tellen, dus je kunt afhankelijk van de worp cijfers tussen één en vijftien invullen. Het paarse symbool betekent dat je een cijfer naar keuze mag invullen, een joker dus. Het rode symbool laat tegenstanders een hindernis op elkaars blaadje zetten. Wat het groene symbool doet verschilt per spel, maar heeft altijd een positief effect.

De twee voornaamste verschillen tussen de drie spellen zijn de regels omtrent het invullen van je blaadje en de manier van punten scoren. SitDown heeft elk spel een minimale leeftijd toegekend, wat mij betreft hadden ze ook net als een puzzelboekje met een aantal sterren kunnen werken om de moeilijkheidsgraad aan te duiden. We bekijken ze één voor één, beginnend met de meest simpele.

Deel 1: Temple of Apikhabou
In dit deel ontdek je á la Indiana Jones een vervallen tempel. Je speelveld stelt de plattegrond van de tempel voor met daarop vooral lege velden, maar ook een aantal verborgen kamers. Deze vakjes hebben een deur met een sleutelgat erop die alleen toegankelijk zijn wanneer er een sleutel gegooid is. Het spel is afgelopen wanneer iedereen zijn blaadje vol heeft.
Punten scoren: Er zijn twee manieren om punten te scoren in dit spel. De eerste is een setje van drie dezelfde cijfers aangrenzend plaatsen, dit scoort drie punten per setje. Je mag van elk cijfer maar één setje tellen, het heeft dus geen zin je hele blaadje vol te zetten met hetzelfde cijfer. De tweede manier is een aaneengesloten lijn van opeenvolgende cijfers maken, dit scoort één punt per cijfer in je langste lijn. In beide gevallen telt diagonaal ook als aangrenzend.



Invullen: Wanneer er geen speciale symbolen zijn gegooid vult elke speler één cijfer in op een vrij veld naar keuze. Dit is een veld zonder deur waar nog geen cijfer is ingevuld. Je mag hiervoor een losse dobbelsteen kiezen, maar ook het aantal ogen van twee of drie dobbelstenen bij elkaar optellen. Wanneer het paarse symbool is gegooid mag je een cijfer naar keuze invullen.
Hulpje: Op het moment dat de groene sleutel is gerold moet je een cijfer schrijven op een deur met sleutelgat. Dit is de enige manier om deze velden te vullen. Wanneer ook het paarse symbool is gegooid kies je een cijfer naar keuze, anders het aantal ogen op één of beide overige dobbelstenen.
Hindernis: Elke keer dat het rode symbool is gegooid vervalt de rest van de worp. Geef je blaadje aan een willekeurige medespeler. Hij plaatst een mummie op een vrij veld. Deze mummie is twee minpunten waard, tenzij je hem weet te verslaan. Dit doe je door het cijfer negen in een aangrenzend veld te plaatsen, dan verandert de mummie in twee pluspunten. Ook hier telt diagonaal mee als aangrenzend.



voorbeeld puntentelling aan het einde van het spel
Mijn mening: Temple of Apikhabou is de eerste en daarmee de simpelste in de serie. Doordat het doel duidelijk en overzichtelijk is kun je gemakkelijk zien waar je het beste een hindernis kunt plaatsen zodat je je tegenstander lekker dwars kan zitten. Hoewel niet erg uitdagend is het wel een verslavend tussendoortje waarvan je snel meerdere potjes achter elkaar doet. Als je een niet al te ingewikkelde roll & write zoekt is dit een hele leuke.

Deel 2: Skull Island
In dit deel mag je jouw innerlijke piraat tevoorschijn halen en gaan schatgraven! Je speelveld is de kaart van een eiland met daarop lege velden, bergen en zee. Aan jou de taak uit te zoeken waar de schatten liggen. Het spel is afgelopen wanneer een speler vijf schatten heeft gevonden of wanneer alle vlakken land zijn volgeschreven.
Punten scoren: Je verdient in dit spel punten door schatten te vinden. De locatie van een schat is bekend wanneer je een kruispunt met vier keer hetzelfde cijfer kan maken. De schat bevindt zich dan midden op dat kruispunt is net zoveel punten waard als het cijfer dat je gebruikte om de schat te vinden. Je wilt dus kruispunten maken van zo hoog mogelijke cijfers. Elke schat moet een uniek cijfer hebben. Een schat mag niet in het water terecht komen, dan is hij onvindbaar. Op het land kan de schat terecht komen op een leeg veld, een veld met een cijfer of een veld met een berg. Wordt de schat op een leeg veld gevonden? Dan telt dit veld vanaf nu als bezet. Je mag hier dus geen cijfer of hindernis meer plaatsen.



Invullen: Wanneer er geen speciale symbolen zijn gegooid vult elke speler één cijfer in op een vrij veld. Dit is een stuk land zonder berg waar nog geen cijfer is ingevuld. Je mag hiervoor een losse dobbelsteen kiezen, maar ook het aantal ogen van twee of drie dobbelstenen bij elkaar optellen. Rol je het paarse symbool? Dan mag je een cijfer naar keuze invullen. Je eerste cijfer moet je direct naast een vakje met water invullen. Ieder volgend cijfer moet grenzen aan een eerder ingevuld cijfer of aan een boot, waarbij diagonaal ook telt als aangrenzend.
Hulpje: Elke keer dat het groene symbool is gegooid mag je ervoor kiezen om geen cijfer in te vullen, maar in plaats daarvan een boot op het water te tekenen. Een boot telt als joker bij het vinden van een schat en is dus een cijfer naar keuze. Om een schat te vinden met behulp van een boot moet je hem verplicht combineren met een cijfer in diezelfde rij of kolom. Je kunt dus niet twee boten tegenover elkaar plaatsen en deze samen gebruiken om een schat te vinden. Je mag een boot wel gebruiken om meerdere schatten te vinden, mits ze elk een eigen cijfer en eigen locatie hebben. Omdat je cijfers grenzend aan andere cijfers OF aan boten mag invullen kun je een boot ook gebruiken om jezelf makkelijker te verspreiden over de kaart. Hierdoor kun je sneller een schat te vinden.
Hindernis: Gooi je het rode symbool? Dan vervalt de rest van de worp. Geef je blaadje aan een willekeurige medespeler. Hij plaatst een schedel op een vrij veld. Deze schedel levert minpunten op gelijk aan het laagste aangrenzende cijfer. Wanneer je de schedel weet te verslaan door het cijfer negen in een aangrenzend veld te plaatsen, dan verandert de schedel in datzelfde aantal aan pluspunten. Ook hier telt diagonaal als aangrenzend. Komt er een schat op hetzelfde veld als een schedel terecht? Dan telt de schat alleen mee wanneer je de schedel hebt verslagen, anders gaat je buit verloren!



voorbeeld puntentelling aan het einde van het spel
Mijn mening: Skull Island is top. Doordat je cijfers aangrenzend moet plaatsen kan ieder potje totaal anders verlopen, afhankelijk van wanneer en hoe vaak je een boot kunt tekenen. Hierdoor gaat dit spel nooit vervelen. De regels zijn simpel, maar je schatten zo waardevol mogelijk maken is nog verrassend uitdagend. Er zijn bijna altijd meerdere interessante opties om tegen elkaar af te wegen. Zonder twijfel de beste uit de Penny Papers serie.

Deel 3: Valley of Wiraqocha
In dit spel ontdek je een vallei met mooie natuur en diverse gebouwen waar je doorheen wandelt. Je speelveld geeft een kaart van de vallei weer en tijdens het spel vul je in wat je in de vallei hebt gezien, dit kunnen hele gebieden of losse gebouwen zijn. Vergeet niet dat diagonaal altijd telt als aangrenzend, zowel tijdens het scoren als het invullen van je kaart.
Punten scoren: Je krijgt punten voor het compleet maken van een gebied. Als je een gebied maar gedeeltelijk hebt getekend levert het niks op. Ieder gebied scoort op een eigen manier. Er zijn gebieden waarbij de cijfers allemaal hetzelfde of juist allemaal verschillend moeten zijn. Ook zijn er gebieden waarbij alleen hogere cijfers aanwezig mogen zijn. Als laatste zijn er drie gebouwen, die punten scoren wanneer ze grenzen aan hun eigen type gebied.



Invullen: Cijfers invullen werkt in dit spel helemaal anders dan in de rest van de serie. Je mag nu namelijk meer dan één veld per beurt invullen. Iedere dobbelsteen kun je los gebruiken of combineren met een andere dobbelsteen. Dit betekent dat je minimaal één en maximaal drie velden invult per beurt. Je eerste cijfer moet je aan de rand van je kaart invullen. Ieder volgend cijfer moet aangrenzend aan een eerder cijfer worden geplaatst.
Hulpje: Wanneer het groene symbool is gegooid mag je een gebouw plaatsen. Er zijn drie soorten gebouwen en ieder gebouw correspondeert met een bepaald gebied. Aan het einde van het spel krijg je twee punten voor elk veld dat aan dit gebied grenst, alweer inclusief diagonalen. Ieder gebouw mag maar één keer geplaatst worden. Je mag naast het tekenen van een gebouw ook nog één of twee velden vullen met cijfers door de resterende dobbelstenen te gebruiken, maar dat hoeft niet.
Hindernis: Op het moment dat het rode symbool verschijnt vervalt de rest van de worp. Geef je blaadje aan een willekeurige medespeler. Hij plaatst een slang op een vrij veld. Deze slang is net zoveel minpunten waard als het hoogste aangrenzende cijfer.Om een slang te verslaan moet je dobbelstenen combineren om het cijfer negen te maken, dan mag je één slang naar keuze doorstrepen. Deze slang is nu verslagen. Een slang verslaan levert geen punten op, maar kan je wel een hoop minpunten besparen. De negen die je hebt gebruikt om de slang te verslaan telt als gebruikt, je kunt deze dobbelstenen niet meer gebruiken om cijfer(s) in te vullen.



voorbeeld puntentelling aan het einde van het spel
Mijn mening: Je blaadje sneller vol maken geeft meer opties om punten te scoren. Dit is daarom bijna altijd de beste zet. Hierdoor is de keuzevrijheid beperkter dan het spel je wil laten geloven. Ook vul je minder snel hoge cijfers in, waardoor een piramide bouwen niet meer de moeite waard lijkt, zeker omdat er geen gebouw bij hoort en deze dus geen bonuspunten oplevert. Er zijn dus wel veel mogelijkheden, maar ze zijn niet allemaal even relevant. Dit zorgt voor meer regels en minder interessante keuzes, niet de beste combinatie. De minste uit de serie, maar nog steeds een prima spel.

Conclusie
De Penny Papers serie is wat mij betreft een geniaal idee. Hetzelfde basisconcept met zoveel overlap, maar dan met een paar wijzigingen toch drie totaal andere spellen ervan weten te maken. Gelukkig blijft het niet bij een goed idee, maar zijn ze ook echt leuk om te spelen. Hoewel ik de Valley of Wiraqocha in vergelijking met de anderen tegen vind vallen, is zelfs dat geen slecht spel. Als iemand erom vraagt speel ik met plezier een potje mee, maar zelf kies ik één van de andere twee. Wanneer we kijken naar de hele serie is mijn conclusie dus duidelijk. Wie een sneller en simpeler spel zoekt doet er goed aan de Temple of Apikhabou te kopen. Wie graag wat meer uitdaging heeft zal vrolijk worden van Skull Island. En ben je net als ik dol op roll & write spellen? Dan koop je ze lekker allebei of zelfs alledrie. Ik ben alvast benieuwd naar een eventueel vervolg van deze serie!

Geplaatst door Nona op 08-02-2019 17:32
Aantal keer bekeken: 968

Reacties


Er is nog niet gereageerd.