Uitgever: White Goblin Games
Aanbevolen leeftijd: vanaf 8 jaar
Aantal spelers: 1 tot 4
Speelduur: 20 minuten
Adviesprijs: € 10,99

Disclaimer: White Goblin Games noemt dit spel “de volgende titel in de Qwixx series”. Ik heb geen van de Qwixx spellen gespeeld, waaronder het Qwinto dobbelspel, waar dit spel op gebaseerd is. Mijn review zal zich enkel focussen op dit spel, waarbij ik geen vergelijking zal maken met de andere spellen uit de serie.

Ken je dat? Ben je volop je strategie aan het bedenken, hoor je de hoge piepstem van je zusje naast je: “schiet eens op, dit spel hoort een half uur te duren, we zijn al een uur bezig”. Wel, het wachten op je beurt is voorbij, want in Qwinto: het Kaartspel is iedereen ALTIJD aan de beurt! Nou ja, bijna dan …

Hoe speel je Qwinto?
In Qwinto: het Kaartspel probeer je à la Yahtzee je kaart vol te krijgen met punten. Een scoreblad bestaat uit drie rijen, waarbij spelers per rij punten opschrijven. De spelers mogen zelf weten waar ze de punten opschrijven (aan het begin, achterin, ergens tussenin), maar je moet eindigen met een rij punten van laag naar hoog. Ook moeten de spelers er rekening mee houden dat een cijfer, zowel horizontaal als verticaal, niet dubbel voor mag komen. Spelers kunnen bonuspunten verdienen als er in een kolom van boven naar onder drie cijfers zijn ingevuld.



De spelers hebben elk drie kaarten in hun hand met een nummer en een kleur. Vier van deze kaarten liggen op tafel in een rooster van twee bij twee. In hun beurt leggen de spelers kaarten op een van deze vier plekken, waarbij ze de punten optellen en kijken naar de kleur van elke opgetelde kaart. Deze punten schrijven ze op in de bijbehorende kleur op hun scorekaart.



Het leuke van Qwinto: het Kaartspel is dat, als iemand anders aan de beurt is, je de punten van zijn gespeelde kaart ook mag opschrijven op je eigen scoreblad! Ben jij aan de beurt en kan je jouw punten niet kwijt op je scorekaart, dan krijg je minpunten! Zijn twee van de kleuren op de scorekaart vol? Dan telt iedereen zijn punten op en wint de speler met de meeste punten.

Is het spel leuk?
Qwinto: het Kaartspel is een spel dat je even snel tussendoor speelt. Ondanks de korte duur is dit een spel met verrassend veel gewicht! In het begin is het een beetje schatten waar je de cijfers zet, maar na tien minuten – met nog maar een paar plekken op de scorekaart over – ga je langs elk mogelijke optie om die ene hoge score te krijgen. Ik heb dit spel onder andere met mijn familie gespeeld, die over het algemeen de wat zwaardere spellen schuwen. Ondanks dat, vonden zij dit spel juist heel leuk en vroegen ze om hem de volgende keer weer mee te nemen. Een goed teken dus.



Ik heb dit spel zowel solo, als met twee en vier spelers gespeeld. Persoonlijk vind ik het spel het leukst met zijn tweetjes, want dan heb je voldoende opties om bij de score van je tegenstander mee te schrijven en hoef je niet lang te wachten op je beurt.

“Maar Steven, in dit spel hoef je toch niet op je beurt te wachten?”
Nou, ja en nee … Zoals gezegd kan je de scores van anderen meeschrijven, maar het voelt niet echt alsof je heel erg betrokken bent bij die keuze. Zeker aan het eind van het spel, waarbij je nog maar een paar plekken over hebt, heeft het meeschrijven met punten niet veel waarde en wacht je simpelweg tot je weer aan de beurt bent.

Conclusie
Qwinto: het Kaartspel is een vlot kaartspel dat dieper gaat dan je in eerste instantie zou vermoeden. Zeker in de tweede helft van het spel merk je dat er een interessante puzzel ontstaat. Het idee van “je hoeft nooit op je beurt te wachten” is een beetje vergezocht en ik kan me voorstellen dat het voor sommige mensen als tussendoortje misschien een beetje te zwaar is. Persoonlijk heb ik hier geen problemen mee, want het is een heerlijk spel om even je hersenen bij te kraken. Met de adviesprijs van net iets meer dan een tientje, kan het dan ook eigenlijk niet foutgaan bij het kopen van dit spel. Het is een uitdagende puzzel die zelfs in je eentje heel leuk kan zijn. Wat mij betreft een absolute aanrader dus.

Deze review is geschreven door Steven Wolfram.