In de bordspelwereld hoor je de ene na de andere ingewikkelde term.  Abstract strategy, simultaneous action selection, pick-up-and-deliver… Waar hebben ze het toch over? Voor de nieuwkomer kan het een doolhof zijn. Vandaar onze Spelterm in de Spotlight serie.

In deze serie bespreekt steeds één van de redactieleden een veel voorkomende term. We leggen uit wat ermee bedoeld wordt, wat het interessant of leuk maakt en welke spellen erbij horen. Als het even kan, doen we suggesties voor de nieuwe speler. We horen ook graag wat jij ervan vindt!!

Deze keer heeft Dick veel keuzestress.

Keuzes, keuzes, keuzes
Het principe van drafting is kiezen. Bij de meest gebruikte variant begin je met een handvol kaarten hebt. Je kiest er een (of meerdere) van en de rest geef je door aan de speler naast je. Dit gaat door totdat alle kaarten gekozen zijn. Er zijn ook andere varianten. De meeste mensen denken bij drafting aan kaarten, maar dat hoeft niet altijd.
Het mes van drafting snijdt aan twee kanten. Aan de ene kant wil je kiezen voor de dingen die jij nodig hebt om punten te scoren. Aan de andere kant wil je voorkomen dat je iets doorgeeft waar je tegenspeler voordeel aan heeft. Dit is hate drafting.

Zoveel kaarten in de hand
Laat ik beginnen met wat voorbeelden van de meest gebruikte variant. Een populair spel is Sushi Go! (of Sushi Go Party!). Dit spel over rauwe vis en rijst speel je drie rondes. Elke ronde begin je met een aantal kaarten in je hand.
Je kiest een kaart om voor je te leggen en de rest geef je door. Nadat alle kaarten zo zijn vergeven volgt er een puntentelling. Iedere sushi scoort anders. Wasabi geeft je bijvoorbeeld extra punten bij je Nigiri omdat het smaak toevoegt. Degene die de meeste punten heeft, wint het spel.



Een van mijn favoriete drafting spellen is Tides of Time. Ook in dit spel voor twee spelers geef je kaarten aan elkaar door. Punten scoren in Tides of Time gaat net iets anders dan in Sushi Go. Er zijn vijf kleuren in het spel. Elke kaart scoort als je een bepaalde combinatie van kleuren of de meeste van een kleur hebt. Door de verdeling van de kleuren zal je nooit met al je kaarten kunnen scoren. Na elke ronde kies je een kaart die uit het spel gaat en een kaart die permanent voor je blijft. De overige kaarten gaan terug naar je hand en vul je aan met twee nieuwe kaarten voor de volgende ronde.



Tegeltjes en andere elementen
In Between Two Cities en Between Two Castles of Mad King Ludwig bouw je aan een stad (of kasteel). Dit doe je door telkens twee tegels van een stapel te houden en de rest door te geven. Een tegel speel je in de stad tussen jou en de speler links van je. De andere in de stad met de speler rechts van je. Gezamenlijk probeer je zo veel mogelijk punten te scoren aan het eind van het spel. Je scoort echter voor je laagst scorende stad. Naast het kiezen van de juiste tegels, moet je ook nog kiezen welke tegel je voor welke stad wilt gebruiken.



Als je liever met kleine steentjes wilt spelen, dan is Azul misschien iets voor jou. In Azul liggen een aantal fabriektegels met ieder vier steentjes er op. Tijdens je beurt kan je kiezen om tegels van een fabriekstegel te pakken. Je neemt alles van dezelfde kleur en de rest komt in het midden te liggen. De gekozen kleur steentjes leg je vervolgens op je eigen speelbord. Je hebt vijf rijen met ruimtes voor respectievelijk een tot vijf tegels. Je mag telkens maar één kleur tegelijk op een rij leggen. Als je steentjes pakt die je niet meer kwijt kan, dan komen ze in de onderste rij en leveren ze minpunten op. Een ronde eindigt zodra alle steentje gepakt zijn. Als een rij vol is aan het eind van de ronde, mag je een steentje in een vijf bij vijf raster leggen. Je scoort dan punten voor dat steentje samen met de aangrenzende stenen in dezelfde rij of kolom. Let op dat elke kleur maar één keer voor mag komen per rij en kolom. Degene met de meeste punten is zoals gebruikelijk de winnaar. De opvolger Azul: De Ramen van Sintra heeft dezelfde manier van drafting, maar een andere manier van plaatsen en punten scoren.



Deel van een groter geheel
Zoals al te merken was bij Azul en Between Two Cities hoeft een spel niet alleen om drafting te gaan. Je kan vervolgens iets doen met de dingen die je hebt gekozen. Zo zijn er meerdere spellen die dit doen. Zo zijn er Imperial Settlers en 51st State waarbij je aan het begin van elke ronde twee drafting momenten hebt om kaarten te kiezen voor in je eigen gebied.
In Blood Rage begin je elke ronde met drafting met kaarten voor die ronde. Deze geven je acties tijdens het spel. En in Kingdomino en Queendomino kies je aan het begin niet alleen de tegel voor in je koninkrijk, maar ook voor de volgorde om te kiezen in de volgende ronde.



Drafting is duidelijk een mechanisme van keuzes. Kies je wat jij wilt hebben, of kies je iets om te voorkomen dat een ander iets krijgt? Het geeft een gevoel van controle omdat je mag kiezen. Maar ook weer niet omdat je afhankelijk bent van wat anderen voor je over laten.
Wat vinden jullie van drafting? Welk spel met dit mechanisme vinden jullie het leukst? Laat het hieronder weten.

Geschreven door: Dick Rensema